بی بی سی فارسی خبر سازان درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید امیدواریم در خدمت رسانی به شما دوست گرامی کوشا باشیم این وبلاگ به طور هوشمند تبادل لینک میکند اگر مایلید لینک کنید به تبادل لینک هوشمند رفته و ما را با این ادرس و عنوان بی بی سی نیوز لینک کنید. نظر یادتون نره.با عرض معذرت بعضی مطالب در سایت نمایش داده نمی شود.اگر پیگیر مطلب خواصی هستید میتونید با مراجعه به این سایت مطلب مورد نظرتونو پیدا کنید با تشکر مدیریت سایت:نادیا آخرین مطالب
آرشيو وبلاگ
نويسندگان ناتوانی جنسی در مردان؛ علل و درمان آنناتوانی جنسی وضعیتی است که در آن مرد نمیتواند نعوظ پیدا کرده و قادر نیست که نعوظ خود را به مدت کافی جهت انجام نزدیکی...
مقدمه: ناتوانی جنسی چیست؟
ناتوانی جنسی وضعیتی است که در آن مرد نمیتواند نعوظ پیدا کرده و قادر نیست که نعوظ خود را به مدت کافی جهت انجام نزدیکی حفظ نماید. اگر چه مشکل شایعی برای یک زوج محسوب میگردد ولی قابل درمان نیز هست. ناتوانی در بسیاری از مردان به صورت نعوظ ناقص و یا اشکال دیگر آن دیده میشود ولی میتواند به صورت دایمی و مزمن باقی بماند. مواردی مثل بیماریهای مزمن، داروها، افسردگی، هیجان و تشویش باعث بروز انواع زودگذر آن شده و مطمئن باشید که در صورت ابتلا به آن مجبور نیستید تا آخر عمر با آن زندگی نمایید. کمک پزشک معالج همیشه قابل دسترسی است. پس از ملاقات با جراح کلیه و مجاری ادراری که در اغلب موارد، آموزش لازم در اینگونه موارد را دیده است، توصیههای لازم در اختیار شما گذاشته میشود. مجدداً به خاطر داشته باشید که ناتوانی جنسی با موفقیت قابل درمان است.
نعوظ چگونه ایجاد میشود؟ سبب شناسی ناتوانی جنسی میتواند به علت عیوب عضوی و یا روانی ایجاد گردد. عوامل متعددی در ایجاد نعوظ اخلال ایجاد میکنند. در ابتلای هر کدام از اعضا و دستگاههای دخیل در نعوظ که در بالا ذکر شد ناتوانی جنسی ایجاد میشود. مثلاً وقتی مردی استرس و افسردگی داشته و یا نگران این باشد که نمیتواند عمل دخول را انجام دهد، دچار ناتوانی میگردد که به آن ناتوانی جنسی روانی میگویند. در بیش از نیمی از موارد، ناتوانی به علت بیماری یا جراحی و تصادف منجر به صدمات عروقی عصبی به وجود میآید. داروها و علل هورمونی نیز میتوانند در این قضیه مؤثر باشند. از میان بیماریها باید از بیماری قند یا دیابت نام برد که ایجاد ضایعات عروقی عصبی کرده و هجوم جریان خون به داخل آلت را در هنگام تقاضای جنسی مختل نموده و ناتوانی جنسی ناشی از مرض قند را ایجاد میکند. حفظ رژیم غذایی، ورزش و کنترل قند خون به وسیله دارو زیر نظر پزشک مربوطه مشکل را حل مینماید، ولی در صورت طولانی بودن، ناتوانی جنسی مزمن ایجاد میکند که درمان آن مشکل است.
یکی دیگر ازعلل عضوی، بیماریهای قلبی عروقی میباشد که در آن جریان خون به داخل آلت کاهش یافته و شخص نعوظ کافی پیدا نمیکند. به علاوه گهگاه وریدها که وظیفه احتباس خون در داخل آلت را بر عهده دارند به خوبی عمل نکرده و شخص نمیتواند نعوظ خود را به مدت کافی جهت انجام نزدیکی پایدار نگاه دارد. به این حالت ناتوانی جنسی وریدی میگویند. جراحیهای وسیع لگنی که برای کنترل سرطان پروستات، مثانه و روده بزرگ به کارگرفته میشود، به علت اینکه در آن جراح سعی در برداشتن کامل تمام بافتهای اطراف سرطان را دارد، سبب صدمه به عروق و اعصاب مسئول ایجاد نعوظ گردیده و نهایتاً ناتوانی جنسی ایجاد میکنند. صدمات نخاعی به علت مرکزیت این عضو برای انتقال دستورات مغزی به اعضای بدن میتواند باعث ناتوانی جنسی گردد. چگونه ناتوانی جنسی درمان میشود؟ ابتدا دو قدم برای حل مشکل شما وجود دارد. در قدم اول پزشک نیاز دارد علت را جستجو نماید و در قدم دوم پزشک به شما کمک میکند که درمان مناسب را انتخاب نمایید. پزشک چگونه علت را پیدا میکند؟ پس از سؤالات کافی در مورد نحوه شروع و پیشرفت بیماری و حالت روحی فرد مبتلا، پزشک معاینات کامل به عمل میآورد تا از صحت مقدار فشار خون، کار اعصاب و ساختمان آلت اطمینان حاصل نماید. او سپس ممکن است انجام آزمایش بررسی نعوظ شبانه در حالت خواب را توصیه نماید که کمک زیادی برای افتراق علت عضوی یا روانی میکند. در کنار آن، بررسی وضعیت هورمونها و قند خون و یا نحوه جریان خون به داخل آلت ممکن است درخواست گردد. در صورتیکه علت مشکل شما روحی و فکری تشخیص داده شود پزشک معالج، شما را نزد روان شناس یا روان پزشک مجرب معرفی خواهد نمود. اگر علت عضوی باشد روشهای درمانی متعددی به شما پیشنهاد میگردد که شامل قرصهای مختلف، تزریق آمپول به داخل عضله و حتی داخل آلت، وسایل خاص برای ایجاد نعوظ مصنوعی و بالاخره عمل جراحی و گذاشتن پروتز میباشد.
مسلم است که هر یک از طرق فوق خصوصیات خاص را خود دارند که منطبق با تواناییهای شما میتواند مؤثر واقع شود. بنابر این نگران مشکل خود نباشید و به امید خدا با مشاوره با پزشک اورولوژی مرتفع خواهد شد.
این پیشرفت نوین جان هزاران تن را نجات داده و تنها، خاطرهای از بیماری در ذهن بیماران میماند.
درمان
خوشبختانه سرطانخون مزمن نوع CML با دارویی كه 9-8 سال است وارد ایران شده، درمان میشود. قرص باید طولانیمدت (حداقل 5 سال) و روزی 4 عدد مصرف شود و بیماران با این درمان دارویی زندگی طبیعی را از سر میگیرند. نوع CLL در افراد بالای 40 سال دیده میشود و درمان آن پیچیدهتر است. البته خیلی از بیماران بعد از كشف و تشخیص بیماری به درمان خاصی نیاز ندارند. CLL بیماری كمضرری برای بدن محسوب میشود و بدن واكنش خاصی به آن نشان نمیدهد ولی به ندرت افزایش گلبولهای سفید، كمخونی و ضعف در فرد مبتلا دیده میشود.
گاه فقط لازم است بیمار 6-5 سال تحتنظر بماند و به درمان سریع نیاز نیست. فقط نام این نوع از سرطان خشن و نگرانكننده است. اقدام پزشكی زمانی ضرورت مییابد كه بیماری كمی فعال شود و علایم ژنتیكی خاص خود را نشان دهد. تركیب خونی بیمار طی 6-3 هفته كاملا به هم میخورد و علایم بالینی از جمله افت پلاكت، كاهش گلبولهای قرمز یا افزایش گلبولهای سفید، تب و نشانههای نارسایی مغزاستخوان سریع خود را نشان میدهد. پلاكت پایین، تنگینفس، خونریزی، كاهش وزن و عفونت، بیمار را از كار و زندگی میاندازد و به پزشك مراجعه میكند. احتمال ابتلا به این بیماری، 3 در هر 100 هزار نفر جمعیت است. سرطانخون حاد دو نوع میلوییدی (AML) و لنفوییدی (ALL) دارد و با توجه به نوع سلول سرطانی، درمان و نوع علایم آنها با هم متفاوت هستند.
بعد از شیمیدرمانی سنگین، باید درمان پیشرفتهتر پیوند سلولهای بنیادی مغزاستخوان انجام شود و بعد از اینكه پلاكت و گلبولهای سفید و قرمز طبیعی شدند (تقریبا 2 ماه طول میكشد) و توانستیم مغز استخوان را كامل فلج كنیم، مرحله بعدی، پیوند مغزاستخوان است و از خواهر، برادر یا از پدر و مادر بیمار و طبق شرایط خاصی پیوند دریافت میشود. البته از دهندگان غریبه نیز بهندرت میتوان مغزاستخوان سالم را گرفت و به بیماران تزریق كرد. به این ترتیب میتوان از عود مجدد سرطان هم جلوگیری كرد
سرطانخون مزمن برخلاف نوع حاد، سیر بیماری و بروز علایم بالینی در سرطانخون مزمن بسیار كند پیش میرود و ممكناست فرد مبتلا به سرطان مدتهای طولانی از وجود سلولهای سرطانی در بدنش بیاطلاع باشد. علایم نیز بسیار خفیف و جزئی است. ضعف، بیحالی و بزرگی طحال جزو نشانههای این بیماری است. گاهی بیماران به علت بزرگی طحال به پزشك مراجعه میكنند و بیماری سرطانخون تشیخص دادهمیشود. در بزرگسالان برعكس كودكان، سرطانخون مزمن شایعتر است. سرطانخون مزمن دو نوع میلوپرولیفراتیو (CML) و لنفوپرولیفراتیو (CLL) دارد. پیوندهای روزانه
پيوندها
تبادل لینک هوشمند |
|||
|